Powstanie w Galicji

Powstanie w Galicji

Wojna polsko-austriacka
Wkroczenie oddziałów polskich do Krakowa 15 lipca 1809 roku, obraz Marcina Stachowicza
Czas	27 maja – 18 lipca 1809 (traktat pokojowy zawarto 14 października)
Miejsce	Nowa Galicja, Galicja Wschodnia
Terytorium	zabór austriacki
Przyczyna	kontrofensywa armii Księstwa Warszawskiego na tereny zaboru austriackiego po bitwie pod Raszynem
Wynik	zwycięstwo Polaków, przyłączenie części Galicji do Księstwa Warszawskiego
Strony konfliktu
Cesarstwo Austrii Księstwo Warszawskie Rząd Centralny Wojskowy Tymczasowy Obojga Galicji
Dowódcy
Ferdynand Karol Józef Habsburg-Este Christian Wurmser Stanisław Kostka Zamoyski Piotr Strzyżewski
Siły
ok. 15 tys. żołnierzy ok. 6-7 tys. żołnierzy
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Powstanie w Galicji – wystąpienie mieszkańców Galicji Zachodniej i Wschodniej przeciwko administracji austriackiej w okresie od maja do lipca 1809 roku w trakcie wojny polsko-austriackiej. Wynikiem zrywu było przyłączenie Galicji Zachodniej (w tym Krakowa) oraz okolic Zamościa do Księstwa Warszawskiego. Pomimo wyzwolenia Lwowa i Tarnopola, to pierwsze miasto powróciło pod rządy austriackie, natomiast to drugie trafiło na sześć lat do Imperium Rosyjskiego.^[1]